Bunu 236 numarasıyla sınıflandırdılar: Bu, 30-35 yaşlarında genç bir adamın – çenesi takılı – kafatası, iki buluntu M.Ö. 2687 ile 2345 arasına, yani 4 bin yıl öncesine tarihleniyor. Bunu analiz eden bilim insanları, bu kafatasında ilk kanser karşıtı 'ameliyatın' izleri olabileceğini öne sürüyor. Aslında mikroskobik gözlem, aşırı doku tahribatıyla uyumlu, büyük bir lezyon olan bir neoplazmı ortaya çıkardı. Ayrıca kafatasının her tarafına dağılmış yaklaşık 30 küçük, yuvarlak, metastaz yapmış lezyon vardır.
Ancak araştırmacıları şaşırtan şey, bu lezyonların etrafında muhtemelen metal alet gibi keskin bir nesneyle yapılmış olan kesik izlerinin bulunmasıydı. “Mikroskop altında kesik izlerine ilk baktığımızda neye baktığımıza inanamadık” diyor Tatiana TondiniTübingen Üniversitesi'nden araştırmacı ve keşfi bildiren 'Frontiers in Medicine' dergisinde yayınlanan çalışmanın ilk yazarı.
Tondini, “Geçmişte kanserin rolünü, bu hastalığın eski çağlarda ne kadar yaygın olduğunu ve eski toplumların bu patolojiyle nasıl etkileşime girdiğini bilmek istedik” diye açıklıyor. Bu amaçla araştırmacılar, Cambridge Üniversitesi Duckworth Koleksiyonu'nda saklanan iki kafatasını inceledi. Kafatası E270'de ayrıca kemik tahribatına yol açan tümörle uyumlu büyük bir lezyon da görülüyor.
Bu durum, günümüz yaşam tarzı, yaşlanan nüfus ve çevredeki kanserojenlerin kanser riskini arttırmasına rağmen bunun geçmişte de yaygın bir patoloji olduğunu gösteriyor olabilir.
E270 kafatasında ayrıca travmatik yaralanmalardan iyileşmiş iki lezyon bulunmaktadır. Birinin yakın mesafeden şiddet içeren bir olaydan kaynaklandığı düşünülürken, keskin bir silah kullanıldığı belirtiliyor. Bu nedenle bilim adamlarının bir hipotezi var: Bu iyileşmiş lezyonlar, kişinin potansiyel olarak bir tür tedavi aldığı ve sonuç olarak hayatta kaldığı anlamına gelebilir. Böyle bir yaralanmanın kadınlarda görülmesi nadirdir, şiddete bağlı yaralanmaların çoğu erkeklerde görülmektedir. “Bu kadın bir tür savaş faaliyetine mi karıştı?” Tondini'ye sorar. “Eğer durum böyleyse, kadınların geçmişteki rolünü ve antik çağdaki çatışmalarda nasıl aktif rol aldıklarını yeniden düşünmemiz gerekiyor.”
Makyaj malzemeleri, merhemler ve parfümler: Eski Mısırlıların gençliği ve güzelliği koruma sırları
andrea cionci
03 Nisan 2018
Ancak yazarlar, iskelet kalıntılarını incelemenin, özellikle kalıntıların çoğu zaman eksik olması ve bilinen bir tıbbi geçmişi olmaması nedeniyle kesin ifadelerde bulunmayı zorlaştıran bazı zorluklarla birlikte geldiğini söylüyorlar. “Arkeolojide geçmişin parçalanmış bir kısmıyla çalışıyoruz, bu da doğru yaklaşımı zorlaştırıyor” diye ekliyor Albert IsidroSagrat Cor üniversite hastanesinde cerrahi onkolog ve aynı zamanda Mısırbilim alanında uzmanlaştı.
“Bu çalışma bakış açısının değişmesine katkıda bulunuyor ve paleo-onkoloji alanında gelecekteki araştırmalar için cesaret verici bir temel oluşturuyor, ancak eski toplumların kanserle nasıl başa çıktıklarını açıklığa kavuşturmak için daha fazla çalışmaya ihtiyaç duyulacak” diye bitiriyor. Edgard CamarosSantiago de Compostela Üniversitesi'nden paleopatolog.
Ancak araştırmacıları şaşırtan şey, bu lezyonların etrafında muhtemelen metal alet gibi keskin bir nesneyle yapılmış olan kesik izlerinin bulunmasıydı. “Mikroskop altında kesik izlerine ilk baktığımızda neye baktığımıza inanamadık” diyor Tatiana TondiniTübingen Üniversitesi'nden araştırmacı ve keşfi bildiren 'Frontiers in Medicine' dergisinde yayınlanan çalışmanın ilk yazarı.
Tondini, “Geçmişte kanserin rolünü, bu hastalığın eski çağlarda ne kadar yaygın olduğunu ve eski toplumların bu patolojiyle nasıl etkileşime girdiğini bilmek istedik” diye açıklıyor. Bu amaçla araştırmacılar, Cambridge Üniversitesi Duckworth Koleksiyonu'nda saklanan iki kafatasını inceledi. Kafatası E270'de ayrıca kemik tahribatına yol açan tümörle uyumlu büyük bir lezyon da görülüyor.
Bu durum, günümüz yaşam tarzı, yaşlanan nüfus ve çevredeki kanserojenlerin kanser riskini arttırmasına rağmen bunun geçmişte de yaygın bir patoloji olduğunu gösteriyor olabilir.
E270 kafatasında ayrıca travmatik yaralanmalardan iyileşmiş iki lezyon bulunmaktadır. Birinin yakın mesafeden şiddet içeren bir olaydan kaynaklandığı düşünülürken, keskin bir silah kullanıldığı belirtiliyor. Bu nedenle bilim adamlarının bir hipotezi var: Bu iyileşmiş lezyonlar, kişinin potansiyel olarak bir tür tedavi aldığı ve sonuç olarak hayatta kaldığı anlamına gelebilir. Böyle bir yaralanmanın kadınlarda görülmesi nadirdir, şiddete bağlı yaralanmaların çoğu erkeklerde görülmektedir. “Bu kadın bir tür savaş faaliyetine mi karıştı?” Tondini'ye sorar. “Eğer durum böyleyse, kadınların geçmişteki rolünü ve antik çağdaki çatışmalarda nasıl aktif rol aldıklarını yeniden düşünmemiz gerekiyor.”
Makyaj malzemeleri, merhemler ve parfümler: Eski Mısırlıların gençliği ve güzelliği koruma sırları
andrea cionci
03 Nisan 2018
Ancak yazarlar, iskelet kalıntılarını incelemenin, özellikle kalıntıların çoğu zaman eksik olması ve bilinen bir tıbbi geçmişi olmaması nedeniyle kesin ifadelerde bulunmayı zorlaştıran bazı zorluklarla birlikte geldiğini söylüyorlar. “Arkeolojide geçmişin parçalanmış bir kısmıyla çalışıyoruz, bu da doğru yaklaşımı zorlaştırıyor” diye ekliyor Albert IsidroSagrat Cor üniversite hastanesinde cerrahi onkolog ve aynı zamanda Mısırbilim alanında uzmanlaştı.
“Bu çalışma bakış açısının değişmesine katkıda bulunuyor ve paleo-onkoloji alanında gelecekteki araştırmalar için cesaret verici bir temel oluşturuyor, ancak eski toplumların kanserle nasıl başa çıktıklarını açıklığa kavuşturmak için daha fazla çalışmaya ihtiyaç duyulacak” diye bitiriyor. Edgard CamarosSantiago de Compostela Üniversitesi'nden paleopatolog.