Bebeklik periyodu, istenmeyen davranışlar daha başlamadan bunları önleyebilecek, başladığında ise erken ve tesirli tahlil getirilebilecek fazlaca kıymetli bir periyottur. kimi vakit aileler istenmeyen davranışlarla nasıl baş edeceklerini bilemeyip çözümsüzlük yaşarlar.
İstenmeyen davranış, ailenin bu biçimde tanımladığı davranışlardır. Burada davranış çocuğa ilişkin olsa da, bunu algılayan ve istemeyen ailedir. ötürüsıyla yalnızca davranışa odaklanmak, çocuğun his ve kanılarını gözden kaçırmamıza niye olabilir.
Sonunu bilmek düzgündür, çocuğa kendini inançta ve keyifli hissettirir. Bebekler ve çocuklar aslında kendilerine hudut konmasına muhtaçlık duyarlar. Yalnız ebeveyn ile çocuk içinde inançlı ve yakın bir alaka yoksa hudut koyma davranışı tesirli olmaz. Zira bir fazlaca istenmeyen davranışın altında, çocuğun bağa girmek için dikkat çekmek istemesi yatar. Zira çocuklar için olumsuz münasebet bile münasebet olmamasından yeterlidir.
*Çocuğunuzla gün ortasında, olumsuz bir etkileşim olmadan , dikkatinizi yalnızca ona ayırarak vakit geçirmeye çalışın.
*Çocuğunuzun hislerin anlayın. His, fikir ve kişiliğini değil davranışlarını eleştirebilirsiniz (sen çok yaramazsın, senden esasen ne beklenir demek yerine, bu davranışın hoş değil demek gibi)
*Çocukların öğrenmelerinin en âlâ yolu aslında özgürce keşfetmelerine müsaade vermektir. Bu niçinle konutunuzun ortamını buna uygun olacak biçimde hazırlayıp daima kurallarla bağımsızlığını engellemeyin. Hakikaten hayır demeniz gereken yerlerde hayır deyin.
*Yapmaması gereken şeylerde, bilhassa küçük bebeklerde ağlamadan evvel yerine dikkatini çekecek bir şey koymak, alternatif sunmak tesirlidir.
*Özellikle 2 yaş daha sonrasında istenmeyen davranışla ilgili konuşmak, bu davranış karşısında hislerinizi paylaşmak, öncesinde çocuğu bilgilendirmek fazlaca kıymetli ve tesirlidir.
*İstenmeyen birtakım davranışlar görmezden gelme, uyaran ve ilgiyi çekme ile bile engellenebilir. Çocuk olumlu davranışa geçtiğinde ise çabucak dikkat ve ilgi geri verilir. Her sistemde olduğu üzere bu usulün işleyebilmesi için, çocuk ve aile içindeki münasebetin, olumlu, ağır ve doyurucu olması gerekir.
*İstenmeyen davranışın ısrarla devam etmesi durumunda küçük yaptırımlarda bulunulabilir. Bu asla ceza değildir ve çocuk öncesinde davranışının kararı olacağı ile ilgili bilgilendirilmelidir.
*Kurallarınız, az sayıda , mantıklı ve kolay olsun. Bu kurallara siz de uyun. Unutmayalım, çocuklar çoğunlukla duyduklarını değil, gördüklerini ve yaşadıklarını öğrenirler. Bir çocuğa ne dediğiniz değil nasıl dediğiniz de kıymetlidir.
İstenmeyen davranış, ailenin bu biçimde tanımladığı davranışlardır. Burada davranış çocuğa ilişkin olsa da, bunu algılayan ve istemeyen ailedir. ötürüsıyla yalnızca davranışa odaklanmak, çocuğun his ve kanılarını gözden kaçırmamıza niye olabilir.
Sonunu bilmek düzgündür, çocuğa kendini inançta ve keyifli hissettirir. Bebekler ve çocuklar aslında kendilerine hudut konmasına muhtaçlık duyarlar. Yalnız ebeveyn ile çocuk içinde inançlı ve yakın bir alaka yoksa hudut koyma davranışı tesirli olmaz. Zira bir fazlaca istenmeyen davranışın altında, çocuğun bağa girmek için dikkat çekmek istemesi yatar. Zira çocuklar için olumsuz münasebet bile münasebet olmamasından yeterlidir.
*Çocuğunuzla gün ortasında, olumsuz bir etkileşim olmadan , dikkatinizi yalnızca ona ayırarak vakit geçirmeye çalışın.
*Çocuğunuzun hislerin anlayın. His, fikir ve kişiliğini değil davranışlarını eleştirebilirsiniz (sen çok yaramazsın, senden esasen ne beklenir demek yerine, bu davranışın hoş değil demek gibi)
*Çocukların öğrenmelerinin en âlâ yolu aslında özgürce keşfetmelerine müsaade vermektir. Bu niçinle konutunuzun ortamını buna uygun olacak biçimde hazırlayıp daima kurallarla bağımsızlığını engellemeyin. Hakikaten hayır demeniz gereken yerlerde hayır deyin.
*Yapmaması gereken şeylerde, bilhassa küçük bebeklerde ağlamadan evvel yerine dikkatini çekecek bir şey koymak, alternatif sunmak tesirlidir.
*Özellikle 2 yaş daha sonrasında istenmeyen davranışla ilgili konuşmak, bu davranış karşısında hislerinizi paylaşmak, öncesinde çocuğu bilgilendirmek fazlaca kıymetli ve tesirlidir.
*İstenmeyen birtakım davranışlar görmezden gelme, uyaran ve ilgiyi çekme ile bile engellenebilir. Çocuk olumlu davranışa geçtiğinde ise çabucak dikkat ve ilgi geri verilir. Her sistemde olduğu üzere bu usulün işleyebilmesi için, çocuk ve aile içindeki münasebetin, olumlu, ağır ve doyurucu olması gerekir.
*İstenmeyen davranışın ısrarla devam etmesi durumunda küçük yaptırımlarda bulunulabilir. Bu asla ceza değildir ve çocuk öncesinde davranışının kararı olacağı ile ilgili bilgilendirilmelidir.
*Kurallarınız, az sayıda , mantıklı ve kolay olsun. Bu kurallara siz de uyun. Unutmayalım, çocuklar çoğunlukla duyduklarını değil, gördüklerini ve yaşadıklarını öğrenirler. Bir çocuğa ne dediğiniz değil nasıl dediğiniz de kıymetlidir.