Günümüzde biroldukça ebeveyn çocuklarının iştahsız olduğundan yakınmakta, bu yakınma ile sıhhat kuruluşlarına başvurmakta, çocuğunun iştahsızlığını gidermek emeliyle reçeteli yahut reçetesiz çeşitli ilaç ya da besin dayanakları kullanmaktadır. Pekala, gerçek manada iştahsızlık nedir? İştahsızlık bir hastalık mıdır? İştah açan bir ilaç yahut tedavi var mıdır? Çocuğunun iştahsız olduğunu düşünen ebeveynler ne yapmalıdır? Tüm bu soruların karşılığı yazımızda.
İştah nedir?
İnsanların büyüme, gelişme ve güç üretimi için gerekli besin muhtaçlıkları açlık, tokluk ve iştah sistemleri ile düzenlenir. İştah; bir besine karşı açlık olarak hissedilen yeme isteğidir.
İştahsızlık: Kime bakılırsa? Neye göre?
İştah nazaranceli bir kavramdır. Objektif ölçüsü çocuğun büyüme ve gelişmesinin değerlendirilmesidir. Gerçek manada iştahsızlık; çocuğun kendisi için gerekli olan besinleri kâfi ölçüde almadığı için büyüme ve gelişmesinin geri kalmasıdır. Bu niçinle çocuklarında iştah sorunu olduğunu düşünen aileler evvela bir sıhhat kuruluşuna başvurmalıdır.
İştahsızlık bir hastalık mıdır?
İştahsızlık bir hastalık değildir. Biroldukca tıbbi sorun yahut hastalıkta görülen ortak bir bulgudur. Bu niçinle iştahsızlığın tahlilinde en kıymetli nokta iştah baskılanmasına yol açan sebebin bulunmasıdır.
İştahsızlığın tedavisi var mıdır?
İştahsızlık yakınması ile sıhhat kuruluşlarına getirilen çocukların birçoklarında iştahsızlığa niye olabilecek bir hastalık yahut tıbbi durum saptanmaz. Bu çocukların büyük bir kısmında iştahsızlığın sebebi beslenme eğitimi sırasında yapılan kusurlar ve yanlış aile davranışlarıdır. Bu çocuklar için aile davranışlarında ve beslenme alışkanlıklarında yapılan düzenlemelerle çok âlâ sonuçlar elde edilebilir.
Tıbbi bir sorun yahut hastalığa bağlı gelişen iştahsızlıklarda altta yatan niçine göre değişik tedavi yaklaşımları vardır. Bu çocukların konusunda hastalıkları konusunda özelleşmiş merkezlerde izlenmeleri uygundur.
Çocuklarında iştah sorunu olan ailelere genel teklifler:
Bedenin muhtaçlığı olan bir hususun eksikliğine bağlı iştahsızlık gelişen çocuklarda eksik olan bir vitamin, mineral ya da enzimin yerine koyulması ile olumlu sonuçlar elde edilebilir. Lakin rastgele bir vitamin yahut mineral eksikliği olmayan çocuklarda dayanak hedefli bu mamüllerin kullanılmasının iştahı artırdığına dair bir ispat yoktur. Bilakis bu çeşit destek edici besinlerin gereksiz ve uzun müddet kullanması olumsuz sonuçlara yol açabilir. İştahsız çocuklarda var ise yalnızca eksik olan vitamin ve mineraller için yerine koyma tedavisi yapılmalıdır.
İştah nedir?
İnsanların büyüme, gelişme ve güç üretimi için gerekli besin muhtaçlıkları açlık, tokluk ve iştah sistemleri ile düzenlenir. İştah; bir besine karşı açlık olarak hissedilen yeme isteğidir.
İştahsızlık: Kime bakılırsa? Neye göre?
İştah nazaranceli bir kavramdır. Objektif ölçüsü çocuğun büyüme ve gelişmesinin değerlendirilmesidir. Gerçek manada iştahsızlık; çocuğun kendisi için gerekli olan besinleri kâfi ölçüde almadığı için büyüme ve gelişmesinin geri kalmasıdır. Bu niçinle çocuklarında iştah sorunu olduğunu düşünen aileler evvela bir sıhhat kuruluşuna başvurmalıdır.
İştahsızlık bir hastalık mıdır?
İştahsızlık bir hastalık değildir. Biroldukca tıbbi sorun yahut hastalıkta görülen ortak bir bulgudur. Bu niçinle iştahsızlığın tahlilinde en kıymetli nokta iştah baskılanmasına yol açan sebebin bulunmasıdır.
İştahsızlığın tedavisi var mıdır?
İştahsızlık yakınması ile sıhhat kuruluşlarına getirilen çocukların birçoklarında iştahsızlığa niye olabilecek bir hastalık yahut tıbbi durum saptanmaz. Bu çocukların büyük bir kısmında iştahsızlığın sebebi beslenme eğitimi sırasında yapılan kusurlar ve yanlış aile davranışlarıdır. Bu çocuklar için aile davranışlarında ve beslenme alışkanlıklarında yapılan düzenlemelerle çok âlâ sonuçlar elde edilebilir.
Tıbbi bir sorun yahut hastalığa bağlı gelişen iştahsızlıklarda altta yatan niçine göre değişik tedavi yaklaşımları vardır. Bu çocukların konusunda hastalıkları konusunda özelleşmiş merkezlerde izlenmeleri uygundur.
Çocuklarında iştah sorunu olan ailelere genel teklifler:
Beslenme bir gereksinimdir. Ödül yahut ceza, konusu yapılmamalıdır. Beslenme konusunda çocuğa karşı baskı, ikna, yalvarma yahut tehdit lisanı kullanılmamalıdır.
Çocuklara beslenme konusunda ısrar edilmesi iştahsızlığın en değerli niçinlerinden birisidir. Beslenmede hakikat yaklaşım çocuğun ne yiyeceğine ve ne vakit yiyeceğine ailenin, ne kadar yiyeceğine çocuğun karar vermesidir. Ebeveynler çocuklarını düzgün tanımalı, ilgi, istek ve gereksinimlerine nazaran beslenme nizamı oluşturmalıdır.
Bilhassa küçük çocuklarda odaklanma hüneri zayıf, dikkat mühleti kısadır. Bu niçinle beslenmenin yapıldığı ortam sessiz olmalı, ortamda dikkat dağıtıcı bulunmamalıdır. Televizyon, telefon yahut tablet eşliğinde beslenme yapılmamalıdır.
Acıkmadan beslenmek çocuklarda yiyeceklere karşı isteksizlik oluşturur. Beslenme saatleri çocukların acıkma durumlarına bakılırsa ayarlanmalıdır.
Öğün vakit içinderı ve mühletleri muhakkak ve sistemli olmalıdır. Beslenme müddeti 30-35 dakikadan uzun olmamalıdır.
Orta öğün ve atıştırmalıklar çocukların iştahlarını baskılar ve bir daha sonraki öğüne isteklerini azaltırlar. Çocuklara beslenme saatlerine yakın meyve suyu, orta öğün yahut atıştırmalık verilmemelidir.
Bitirilemeyen her yemek çocukta başarısızlık duygusu oluşturur. Bu niçinle çocukların porsiyonları olabildiğince küçük tutulmalı, bitirdikçe tabaklarına ekleme yapılmalıdır.
Çocuklar hazırlanmasına katkı sağladıkları yiyecekleri daha istekli olarak tüketirler. Yemek hazırlanmasında çocuklara yaşlarına uygun misyonlar verilmelidir.
Beslenme saatini çocuk için eğlenceli bir vakit dilimine dönüştürülmesi kıymetlidir. Yemek saatinde aile bireylerinin bir ortada bulunmasına dikkat edilmelidir.
Beslenmede çocuğun kişiselliğine hürmet duyulmalı, çocuk kendi tercihlerini oluşturması ve kendi başına yemesi konusunda desteklenmelidir.
Bedenin muhtaçlığı olan bir hususun eksikliğine bağlı iştahsızlık gelişen çocuklarda eksik olan bir vitamin, mineral ya da enzimin yerine koyulması ile olumlu sonuçlar elde edilebilir. Lakin rastgele bir vitamin yahut mineral eksikliği olmayan çocuklarda dayanak hedefli bu mamüllerin kullanılmasının iştahı artırdığına dair bir ispat yoktur. Bilakis bu çeşit destek edici besinlerin gereksiz ve uzun müddet kullanması olumsuz sonuçlara yol açabilir. İştahsız çocuklarda var ise yalnızca eksik olan vitamin ve mineraller için yerine koyma tedavisi yapılmalıdır.