Lancet mecmuasında yayınlanan incelemede, Austin’deki Texas Üniversitesi’nde insan gelişimi ve aile bilimleri profesörü olan Elizabeth Gershoff, dayak üzere fizikî cezaların çocukların gelişimi için ziyanlı olduğunu söylemiş oldu: “Ebeveynler çocuklarına vuruyor, zira bunu yaparlarsa çocuklarının davranışlarının güzelleşeceğini düşünüyorlar. Maalesef araştırmamız, fizikî cezanın çocukların davranışlarını güzelleştirmediğini, bunun yerine daha da kötüleştirdiğini gösteren açık ve ikna edici ispatlar buldu.”
FİZİKÎ CEZADAN daha sonra DAVRANIŞLARI DAHA DA BERBATLAŞTI
Ebeveynlerin bir çocuğu disipline etmek için seçtiği dayağın ya da öteki fizikî cezaların incelendiği araştırma, çocuk istismarı olarak nitelendirilebilecek kelamlı ve ağır fizikî ceza çeşitlerini başka tuttu. İncelemedeki birtakım çalışmalar, fizikî ceza ile bağlı olumsuz tesirleri ortaya çıkardı.
Gershoff, 19 bağımsız çalışmanın 13’ünde vurmanın ve öteki cezalandırma biçimlerinin vakit ortasında daha fazla dışsal sıkıntılı davranış yarattığını belirtirken; saldırganlık, antisosyal davranış ve okuldaki yıkıcı davranışların artması üzere olumsuz tesirlerine de dikkat çekti.
MAHARET KAZANMADA ZAYIF KALIYORLAR
İncelemede, çocuğun cinsiyeti yahut etnik kökeni ne olursa olsun, fizikî olarak cezalandırılan çocukların olumsuz etkilendiği gözlemlendi. Güney Amerika’da Kolombiya’da yapılan bir araştırma, fizikî olarak cezalandırılan küçük çocukların, fizikî olarak cezalandırılmayanlara göre daha az bilişsel marifet kazandığı ortaya çıktı.
Gershoff ve takımının gözden geçirdiği çalışmalardan yedisi, fizikî cezanın sıklığı ile bir çocuğun vakit ortasındaki olumsuz davranışları içindeki alakayı inceledi. Araştırma takımı, fizikî cezanın öfke nöbetlerini, tartışmacı ve meydan okuyan davranışları, faal meydan okuma ve kurallara uymayı reddetmeyi, kindarlığı, kibirliliği artırdığını buldu.
250 MİLYON ÇOCUK İÇİN FİZİKÎ CEZALANDIRMALAR YASAL
UNICEF’e nazaran 2017 prestijiyle, 2 ila 4 yaş içindeki çocukların yaklaşık yüzde 63’ü (yaklaşık 250 milyon çocuk) tokat atılmasına müsaade verilen ve bakıcıları tarafınca sistemli olarak fizikî cezaya maruz kalan ülkelerde yaşıyor. ABD’de 50 eyaletin tamamı, ebeveynlerin çocuklarına fizikî ceza vermelerinin yasal olduğunu söylüyor.
EBEVEYNLERİN KUŞAKLARI DEĞİŞİRKEN DAYAK DA AZALIYOR
Nisan ayında yayınlanan bir araştırma ise çocukların evvelki kuşaklara bakılırsa daha az dayak yediğini ortaya çıkarıyor. Y nesli ve X nesli ebeveynler içindeki değişen tavırlar niçiniyle, 1993 ve 2017 yılları içinde ABD’de dayağın azaldığı düşünülüyor.
Araştırmaya nazaran, ebeveynlerin yaklaşık yüzde 50’si 1993’te bir çocuğu dövdüğünü bildirdi, fakat 2017’de bu sayı yüzde 35’e düştü. tıpkı vakitte, çocuk istismarı konusunda uzmanlaşmış Dr. Robert Sege, Amerikan Pediatri Akademisi tarafınca belirlenen 2018 standartlarına göre bu sayının hâlâ çok yüksek olduğunu söylemiş oldu.
DAYAK VE KELAMLI HAKARET ASLA KULLANILMAMALI
Amerikan Pediatri Akademisi’nin bedensel ceza konusundaki siyaset bildirisinin baş müellifi Sege, “Ebeveynler asla çocuklarına vurmamalı ve asla çocuğu küçük düşürecek yahut utandıracak kelamlı hakaretler kullanmamalı” dedi.
Çocuklara Karşı Şiddete Son Vermek Üzere Oluşturulmuş Global Ortaklık’a nazaran, global olarak 62 ülke çocuklara her ortamda fizikî ceza verilmesini yasakladı ve 27 ülke daha bunu yapmayı taahhüt ediyor.
31 ÜLKEDE ÇOCUĞA KARŞI KIRBAÇ VE SOPA KULLANIMINA MÜSAADE VERİLİYOR
Atılan bu adımlara karşın, dünyadaki çocukların yalnızca yüzde 13’ü kanunen her türlü bedensel cezadan büsbütün korunuyor ve 31 ülke hâlâ küçükler tarafınca işlenen hatalar için bir ceza olarak kırbaçlama ve sopaya müsaade veriyor.
Birleşmiş Milletler 2006 Çocuk Haklarına Dair Sözleşme’de çocukların bedensel yahut aşağılayıcı ceza biçimlerinden korunma ve özgürlük hakları olduğu belirtilirken BM Genel Konseyi sürdürülebilir amaç olarak da çocukların her türlü şiddetten korunmasını belirledi.
DAYAK YERİNE NE YAPILMALI?
Amerikan Pediatri Akademisi, çocukları cezalandırmak için dayak yerine bir dizi alternatif öneriyor. Sege, tekniklerin çocuğun yaşına bağlı olduğunu söylüyor: “İlk yıl boyunca bebeklerin öğrenmesi gereken şey sevgi. Ağlamak ve ortalığı dağıtmak üzere yeni yeteneklerini keşfederken bile sevgi epey değerli. Bu niçinle ebeveynler onlara bu olumsuz hareketleri daha az yapmaları için öbür şeyler vererek dikkatlerini dağıtmalılar. Yapabilecekleri tek şey bu.”
GENÇLER DAVRANIŞLARININ SORUMLULUĞUNU ALMAYI ÖĞRENMELİ
FİZİKÎ CEZADAN daha sonra DAVRANIŞLARI DAHA DA BERBATLAŞTI
Ebeveynlerin bir çocuğu disipline etmek için seçtiği dayağın ya da öteki fizikî cezaların incelendiği araştırma, çocuk istismarı olarak nitelendirilebilecek kelamlı ve ağır fizikî ceza çeşitlerini başka tuttu. İncelemedeki birtakım çalışmalar, fizikî ceza ile bağlı olumsuz tesirleri ortaya çıkardı.
Gershoff, 19 bağımsız çalışmanın 13’ünde vurmanın ve öteki cezalandırma biçimlerinin vakit ortasında daha fazla dışsal sıkıntılı davranış yarattığını belirtirken; saldırganlık, antisosyal davranış ve okuldaki yıkıcı davranışların artması üzere olumsuz tesirlerine de dikkat çekti.
MAHARET KAZANMADA ZAYIF KALIYORLAR
İncelemede, çocuğun cinsiyeti yahut etnik kökeni ne olursa olsun, fizikî olarak cezalandırılan çocukların olumsuz etkilendiği gözlemlendi. Güney Amerika’da Kolombiya’da yapılan bir araştırma, fizikî olarak cezalandırılan küçük çocukların, fizikî olarak cezalandırılmayanlara göre daha az bilişsel marifet kazandığı ortaya çıktı.
Gershoff ve takımının gözden geçirdiği çalışmalardan yedisi, fizikî cezanın sıklığı ile bir çocuğun vakit ortasındaki olumsuz davranışları içindeki alakayı inceledi. Araştırma takımı, fizikî cezanın öfke nöbetlerini, tartışmacı ve meydan okuyan davranışları, faal meydan okuma ve kurallara uymayı reddetmeyi, kindarlığı, kibirliliği artırdığını buldu.
250 MİLYON ÇOCUK İÇİN FİZİKÎ CEZALANDIRMALAR YASAL
UNICEF’e nazaran 2017 prestijiyle, 2 ila 4 yaş içindeki çocukların yaklaşık yüzde 63’ü (yaklaşık 250 milyon çocuk) tokat atılmasına müsaade verilen ve bakıcıları tarafınca sistemli olarak fizikî cezaya maruz kalan ülkelerde yaşıyor. ABD’de 50 eyaletin tamamı, ebeveynlerin çocuklarına fizikî ceza vermelerinin yasal olduğunu söylüyor.
EBEVEYNLERİN KUŞAKLARI DEĞİŞİRKEN DAYAK DA AZALIYOR
Nisan ayında yayınlanan bir araştırma ise çocukların evvelki kuşaklara bakılırsa daha az dayak yediğini ortaya çıkarıyor. Y nesli ve X nesli ebeveynler içindeki değişen tavırlar niçiniyle, 1993 ve 2017 yılları içinde ABD’de dayağın azaldığı düşünülüyor.
Araştırmaya nazaran, ebeveynlerin yaklaşık yüzde 50’si 1993’te bir çocuğu dövdüğünü bildirdi, fakat 2017’de bu sayı yüzde 35’e düştü. tıpkı vakitte, çocuk istismarı konusunda uzmanlaşmış Dr. Robert Sege, Amerikan Pediatri Akademisi tarafınca belirlenen 2018 standartlarına göre bu sayının hâlâ çok yüksek olduğunu söylemiş oldu.
DAYAK VE KELAMLI HAKARET ASLA KULLANILMAMALI
Amerikan Pediatri Akademisi’nin bedensel ceza konusundaki siyaset bildirisinin baş müellifi Sege, “Ebeveynler asla çocuklarına vurmamalı ve asla çocuğu küçük düşürecek yahut utandıracak kelamlı hakaretler kullanmamalı” dedi.
Çocuklara Karşı Şiddete Son Vermek Üzere Oluşturulmuş Global Ortaklık’a nazaran, global olarak 62 ülke çocuklara her ortamda fizikî ceza verilmesini yasakladı ve 27 ülke daha bunu yapmayı taahhüt ediyor.
31 ÜLKEDE ÇOCUĞA KARŞI KIRBAÇ VE SOPA KULLANIMINA MÜSAADE VERİLİYOR
Atılan bu adımlara karşın, dünyadaki çocukların yalnızca yüzde 13’ü kanunen her türlü bedensel cezadan büsbütün korunuyor ve 31 ülke hâlâ küçükler tarafınca işlenen hatalar için bir ceza olarak kırbaçlama ve sopaya müsaade veriyor.
Birleşmiş Milletler 2006 Çocuk Haklarına Dair Sözleşme’de çocukların bedensel yahut aşağılayıcı ceza biçimlerinden korunma ve özgürlük hakları olduğu belirtilirken BM Genel Konseyi sürdürülebilir amaç olarak da çocukların her türlü şiddetten korunmasını belirledi.
DAYAK YERİNE NE YAPILMALI?
Amerikan Pediatri Akademisi, çocukları cezalandırmak için dayak yerine bir dizi alternatif öneriyor. Sege, tekniklerin çocuğun yaşına bağlı olduğunu söylüyor: “İlk yıl boyunca bebeklerin öğrenmesi gereken şey sevgi. Ağlamak ve ortalığı dağıtmak üzere yeni yeteneklerini keşfederken bile sevgi epey değerli. Bu niçinle ebeveynler onlara bu olumsuz hareketleri daha az yapmaları için öbür şeyler vererek dikkatlerini dağıtmalılar. Yapabilecekleri tek şey bu.”
GENÇLER DAVRANIŞLARININ SORUMLULUĞUNU ALMAYI ÖĞRENMELİ