Giovanni Bissoni öldü. Ve kalbimizi kırıyor. Nadir bir hastalık onu alıp götürdü. Sadece birkaç ay önce bir kez daha ulusal sağlık hizmetimizi kurtarmaya yönelik girişimlerin baş kahramanı oldu. O, uzun yıllardır çölde vox clamantis olarak yaşıyor. Demokrat Parti’nin ve sağlık konusunda her zaman ilgisiz olan solun çölü; bunu bugüne kadar ve sekreter Elly Schlein’e söylemek gerekir. Ayrıca 1. maddede Bersani’yi takip etmek için Demokrat Parti’den ayrılmıştı.
Emilian modeli
Kendisi tarafından çok sevilen Cesenatico’nun eski belediye başkanı. Romagnolo, bisiklete olan tutkusundan, ince fiziğinden ve Romagna halkının Bologna, Roma’da geçirdiği yıllardan sonra bile asla kaybetmediği şaşmaz “eminliğinden” başlayarak… Bissoni her şeyden önce “Konsey Üyesi” idi, o adam 1995’ten 2010’a kadar önce Pier Luigi Bersani, ardından Antonio La Forgia ve Vasco Errani liderliğindeki bölge konseyinde moderniteyle uyumlu bir sağlık modeline hayat verdi. Yani, 1978’de yazanların ruhuna uygun olarak, evrensellik konusunda çıtayı düz tutma yeteneğine sahip, ancak verimlilik ve ekonomik sürdürülebilirlik ile dikkat çekiyor. Bunlar, Hizmette yapısal reformların yapıldığı yıllardı ve yapılacak seçimler zordu ve çoğu zaman sevilmiyordu. Ancak bunların yapılması gerekiyordu ve Bissoni gerekli tüm parayı (para olmadan reform yapamazsınız, tekrarlamayı severdi) ve mevcut bir partinin tüm ağırlığını koydu.
Yıldızsız bir sistem
Bunları yapmak için kendi kültürüne başvurdu. Bir asır önce yaptığımız uzun bir röportajda ona “merkezci” bir model olup olmadığını, biraz “Sovyet” olup olmadığını sormuştuk. Çünkü o, Emilia-Romagna Bölgesi’nin bulunduğu korkunç bina olan Bologna’daki Kulelerin sağlam eliyle yönlendirilen, Merkezlerden ve çevresel kollardan oluşan, Bölge’nin her şeye karar verdiği kompakt bir sistem yaratmıştı. Kendisini ünlü doktorların ilgisini çekmemekle suçlayanlara ise “Emilia-Romagna’nın yıldızlara ihtiyacı yok” yanıtını verdi. Yine de hepsi başları öne eğik, hepsi mekanların retoriğine göre iyi şeyler yapmaya adanmış.
Emilian modeli, Roberto Formigoni tarafından özelleştirme ve eşitsizlik adına tasarlanan Lombard modeliyle tezat oluşturuyordu. Ve o kadar kazandı ki, geleneksel olarak merkez sağın önderlik ettiği bölgeler bile, başta Veneto olmak üzere, sağlık hizmetlerini tasarlamak için bundan ilham aldı.
Roma ve güçlü güçler
Onu ihraç etmek onun takıntılarından biriydi. Tecrübesini Sicilya’daki Roma’ya getirmek üzere bakan Livia Turco tarafından çağrıldı. Ama Bertinoro’daki evine her zaman bunu tek başına yapamayacağını bilen birinin ağzında acı bir tatla dönerdi. Lazio sağlık sistemini bütçenin iyileştirilmesinden sorumlu alt komisyon üyesi olarak düzeltmeye yönelik önemli bir girişimin ardından telaffuz edilen (genellikle ondan çaldığımız) şu ifadeyi ona borçluyuz: “Roma’da güçlü güçler ciddi anlamda güçlüdür”. Ve Roma’da, bölgesel sağlık hizmetleri ajansı Agenas’ın başkanıydı; bugün onu yasla anıyor ancak bu onun fazla bir şey yapmasına izin vermiyordu. Evet sevgili Giovanni: “Roma’da güçlü güçler ciddi anlamda güçlüdür”.
Emilian modeli
Kendisi tarafından çok sevilen Cesenatico’nun eski belediye başkanı. Romagnolo, bisiklete olan tutkusundan, ince fiziğinden ve Romagna halkının Bologna, Roma’da geçirdiği yıllardan sonra bile asla kaybetmediği şaşmaz “eminliğinden” başlayarak… Bissoni her şeyden önce “Konsey Üyesi” idi, o adam 1995’ten 2010’a kadar önce Pier Luigi Bersani, ardından Antonio La Forgia ve Vasco Errani liderliğindeki bölge konseyinde moderniteyle uyumlu bir sağlık modeline hayat verdi. Yani, 1978’de yazanların ruhuna uygun olarak, evrensellik konusunda çıtayı düz tutma yeteneğine sahip, ancak verimlilik ve ekonomik sürdürülebilirlik ile dikkat çekiyor. Bunlar, Hizmette yapısal reformların yapıldığı yıllardı ve yapılacak seçimler zordu ve çoğu zaman sevilmiyordu. Ancak bunların yapılması gerekiyordu ve Bissoni gerekli tüm parayı (para olmadan reform yapamazsınız, tekrarlamayı severdi) ve mevcut bir partinin tüm ağırlığını koydu.
Yıldızsız bir sistem
Bunları yapmak için kendi kültürüne başvurdu. Bir asır önce yaptığımız uzun bir röportajda ona “merkezci” bir model olup olmadığını, biraz “Sovyet” olup olmadığını sormuştuk. Çünkü o, Emilia-Romagna Bölgesi’nin bulunduğu korkunç bina olan Bologna’daki Kulelerin sağlam eliyle yönlendirilen, Merkezlerden ve çevresel kollardan oluşan, Bölge’nin her şeye karar verdiği kompakt bir sistem yaratmıştı. Kendisini ünlü doktorların ilgisini çekmemekle suçlayanlara ise “Emilia-Romagna’nın yıldızlara ihtiyacı yok” yanıtını verdi. Yine de hepsi başları öne eğik, hepsi mekanların retoriğine göre iyi şeyler yapmaya adanmış.
Emilian modeli, Roberto Formigoni tarafından özelleştirme ve eşitsizlik adına tasarlanan Lombard modeliyle tezat oluşturuyordu. Ve o kadar kazandı ki, geleneksel olarak merkez sağın önderlik ettiği bölgeler bile, başta Veneto olmak üzere, sağlık hizmetlerini tasarlamak için bundan ilham aldı.
Roma ve güçlü güçler
Onu ihraç etmek onun takıntılarından biriydi. Tecrübesini Sicilya’daki Roma’ya getirmek üzere bakan Livia Turco tarafından çağrıldı. Ama Bertinoro’daki evine her zaman bunu tek başına yapamayacağını bilen birinin ağzında acı bir tatla dönerdi. Lazio sağlık sistemini bütçenin iyileştirilmesinden sorumlu alt komisyon üyesi olarak düzeltmeye yönelik önemli bir girişimin ardından telaffuz edilen (genellikle ondan çaldığımız) şu ifadeyi ona borçluyuz: “Roma’da güçlü güçler ciddi anlamda güçlüdür”. Ve Roma’da, bölgesel sağlık hizmetleri ajansı Agenas’ın başkanıydı; bugün onu yasla anıyor ancak bu onun fazla bir şey yapmasına izin vermiyordu. Evet sevgili Giovanni: “Roma’da güçlü güçler ciddi anlamda güçlüdür”.