Her anma gününde, İsrail’in bitmek bilmeyen savaşları ve terör saldırılarında kardeşlerini kaybeden binlerce aile, ölenleri anmak için bir araya geliyor. ülkeyi takip etmelidir.
Ancak İsrail her zamankinden daha fazla bölünmüş durumda ve ulusal yansıma ve kutlama olması gereken bir dönem, son aylarda ülkeyi kasıp kavuran protestolar ve siyasi kaosla gölgeleniyor.
Salı gün batımından Çarşamba gün batımına kadar sürecek olan ülkenin 75. Bağımsızlık Günü kutlamaları için televizyondan yayınlanan devlet törenine nezaret eden bakan, etkinliğin yöneticisine protestocuların geçişini engellemesi durumunda canlı yayından çekilmesi talimatını verdi. kaydedilmiş bir kostümlü provaya. Meclisteki muhalefet lideri Yair Lapid, görevine son verildiğini açıkladı.
Ve yaslı aileler, İsraillilerin ölüleri onurlandırmak için birleşmesi gereken bir zamanda öfke patlamalarından korktukları için politikacıları ülke çapındaki askeri mezarlıklarda yaptıkları olağan Anma Günü konuşmalarından vazgeçmeye çağırıyorlar.
Güneydeki Beersheba kentindeki bazı aileler, askerlik konusunda aşırı bir tavır aldığı için reddedilen aşırı sağcı ulusal güvenlik bakanı Itamar Ben-Gvir’in mezarlığında bir hükümet yetkilisi olarak konuşmasına özellikle öfkeli.
Başbakan Binyamin Netanyahu’nun İsrail’in ana askeri mezarlığının bulunduğu Herzl Dağı’nda saat 11.00’de siren çalmasının ardından konuşma yapması bekleniyor. Bay Netanyahu’nun kendisi de yaslı bir aileden geliyor: erkek kardeşi, 1976’da Uganda’nın Entebbe kentinde rehineleri kurtarmak için düzenlenen bir İsrail komando saldırısında öldürüldü ve dağa gömüldü.
On yıllardır Mount Herzl’de yönetici olarak çalışan Sigalit Bezaleli, “Bir taraf veya diğer taraf adına konuşmuyorum” dedi. “Gelip bizi onurlandırmak isteyen herkes memnuniyetle karşılanır. Mezarlıklar herkese açık.” Ancak, “Politikacılarımızın konuşmamasını, jest yapmasını istiyorum” dedi.
Anma Günü kargaşasına Bezaleli Hanım kadar çok az kişi karışmıştır. Salı sabahı ana anma töreninin ardından akşam Bağımsızlık Günü kutlamalarının bayrak töreni, müzik performansları ve havai fişeklerle başlamasını sağlayan devlet töreninin yapıldığı Mount Herzl’deki işine ek olarak, üniformalı bir kızını da kaybetti. .
2012 yılında Tabipler Birliği’nde subay olan 20 yaşındaki kızı Hila Bezaleli, Kurtuluş Arifesi töreni için prova yaparken sahneye ışık sisteminin düşmesi sonucu hayatını kaybetmişti. Annesinin ofisinden sadece birkaç metre uzağa gömüldü.
Bezaleli Hanım her anmada olduğu gibi kızının mezarının başında duracağını söyledi. Ancak politikacıların birliğin gerekliliği veya Bay Netanyahu’nun yuhalandığı hakkında klişeleri tekrarladığını duymak istemediğini söyledi. “Duymak istemiyorum,” dedi. “Her yıl dinliyorum ama bu yıl parçalandık. Çatlak her zamankinden daha fazla mevcut.”
Politikacılara yönelik bu sabırsızlık, hükümetin yargıda reform yapma girişiminin toplumda derin çatlaklar oluşturmasının ardından son aylarda İsrail’e yayıldı.
Eleştirmenler, planın ülkedeki Yüksek Mahkemeyi zayıflatacağını, azınlıklara yönelik korumaları kaldıracağını ve devletin demokratik yapısını baltalayacağını söylüyor. Geçen yılın sonlarında yemin eden hükümetin destekçileri – İsrail tarihinin en sağcı ve dindar muhafazakarı – seçmenlere ve onların seçilmiş yetkililerine daha fazla güç vermek ve seçilmemiş bir yargının otoritesini sınırlamak için adalet planının gerekli olduğunu söylüyorlar.
Savaşın parçaladığı bu ülkede özel bir statüye sahip olan yaslı pek çok aile, çökmekte olan bir demokrasi olarak gördükleri şeyde fedakarlıklarının değerli olup olmadığını merak ediyor.
Ülke genelinde, WhatsApp mesaj gruplarında, yaslı akrabalar, törenlere katılan politikacıları sıkıştırmak, konuşurken milli marşı söylemek ve protestoculara demokrasi yanlısı işaretler asmak da dahil olmak üzere, yüz yüze protesto planları hakkında endişeli tartışmalar yapıyor. sevdiklerinin mezarlarını veya resmi törenleri tamamen boykot edin.
Ham duygu geçen Pazartesi günü Tel Aviv’deki bir sinagogda düzenlenen bir Holokost anma etkinliğine katılanlardan bazılarının Netanyahu’ya sadık ve milletvekili Boaz Bizmuth’u azarlaması ve “Utanç!” ve konuşmasını engelle.
Hükümeti destekleyenler de dahil olmak üzere hayatta kalan diğer kişiler, politikacıların düşman olmadığını ve dışlanmalarının bölünmeyi daha da derinleştireceğini savunarak protestocuları Anma Günü şikayetlerini bir kenara bırakmaya çağırıyor.
Netanyahu’nun Likud partisinden aşırı sağcı bir milletvekili ve hükümetin adalet planlarının destekçisi olan Avichay Buaron, “Yasını kaybeden birçok aile, tanınmış kişilerin kendilerine gelmesinde teselli buluyor” dedi.
Eşi bir erkek kardeşini terör saldırısında kaybeden Bay Buaron, bu ay Filistinli olduğundan şüphelenilen saldırganlar tarafından arabasında vurularak öldürülen İngiliz-İsrailli Lucy Dee’nin cenazesinden dönerken telefonda konuştu. Batı Şeria’da işgal Ülkeyi sarsan saldırıda iki kızı Maia (20) ve Rina (15) da hayatını kaybetti.
Şimdi, Bay Buaron, bazı hükümet muhaliflerinin Anma Günü öncesinde kendilerinin ve diğerlerinin yaslarından yararlanmalarından korktuğunu söyledi. Siyaseti çıkarın” dedi. “Yas, kutsalların kutsalıdır.”
Netanyahu Perşembe günü temyize gitti bir video açıklamasında İsrail’den hayatta kalanlar Anma Günü’nde birleşti, ardından muhalefet liderleriyle halkı tüm anlaşmazlıkları mezarlıkların dışında tutmaya çağıran olağanüstü bir ortak belge imzaladı. Savunma Bakanı Yoav Gallant ile görüşen ve ondan en azından Ben-Gvir gibi askerlik hizmetini mezarlıkların dışında yapmamış politikacıları tutmasını isteyen yaslı ailelerin temsilcileri, taleplerini geri çevirdiğini söylediler. Bay Gallant’ın bakanlığı yorum yapmaktan kaçındı.
Nüfusun beşte birini oluşturan İsrail’in çoğu Arap vatandaşı, genellikle Bağımsızlık Günü’nü kutlamaz. İsrail’in kuruluşunu, yüz binlerce Filistinlinin İsrail’i kurmak için savaş sırasında evlerinden kaçtığı veya evlerinden sürüldüğü Nakba veya felaket olarak adlandırıyorlar. Bu yıl dönümü genellikle Miladi takvime göre İsrail’in bağımsızlığını ilanından sonraki gün olan 15 Mayıs’ta kutlanır.
(İsrail, kuruluş ve anma tarihlerini, Gregoryen takviminden haftalarca farklılık gösterebilen İbrani takvimini kullanarak hesaplar.)
Bu yılki bağımsızlık kutlamalarına da yabancı ileri gelenlerin eksikliği damgasını vuracak. 2008’de İsrail’in 60. kuruluş yıldönümü için, dönemin Cumhurbaşkanı Şimon Peres bir konferans düzenledi ve aralarında Başkan George W. Bush’un da bulunduğu devlet başkanlarını davet etti. 70. yıl dönümü için benzer planlar vardı, ancak siyasi çekişmelerin daha erken bir aşamasında rafa kaldırıldılar.
Buradaki birçok kişinin 1948’den beri ülkedeki en temel bölünme olarak gördüğü adalet planı konusundaki iç çekişmeye rağmen, her iki tarafta da İsrailliler Bağımsızlık Günü’nün de kutlanacak çok şeyi olduğunu söylüyor.
Yargı reformunun bazı muhalifleri, protestolarının 16 hafta boyunca yüzbinlerce İsrailliyi sokaklara dökmesinden ve hükümetin muhalefet partileriyle müzakerelere zaman ayırmak için yasayı ertelemesine neden olmasından gurur duyuyor. Protesto organizatörleri Salı gecesi için Tel Aviv’de kitlesel bir toplanma ve sokak festivali planlıyorlar.
1982 savaşı sırasında oğlu Shachar Guy ile gayri resmi olarak evlat edindiği Amerikalı gönüllü asker Zvi Wolf’u kaybeden Nurit Guy, “Bu yıl bağımsızlığımızın ve demokrasimizin nihai gösterisi olmalı” dedi. Lübnan. “Güçlü olduğumuzu gösteriyor” dedi.
Hükümet destekçileri ayrıca umut için yer olduğunu ve savaşın nihayetinde düşmanlar arasında değil “aileler içinde” gerçekleştiğini söylüyor. Her iki taraftaki insanlar “Başka ülkemiz yok” ifadesini tekrarladılar ve yankılanan bir İsrail şarkısının sözlerini tekrarladılar.
Orta İsrail’deki Gedera’dan bir Ortodoks yazılım mühendisi olan Hagai Goldstein, “Birlikte çalışıyoruz, birlikte askerlik yapıyoruz, aynı otobüslere biniyoruz ve aynı restoranlarda yemek yiyoruz” dedi. Modern Siyonizm’in babası Theodor Herzl, eşi ve üç küçük çocuğuyla hafta içi bir gün.
Bazı eleştirmenler tarafından anarşistler ve solcu hainler olarak damgalanmalarına rağmen, hükümet karşıtı protestocular vatansever dekor ve sembolleri benimsediler, uzun süredir sağcı aktivistlerle ilişkilendirilen İsrail bayrağını yeniden sahiplendiler ve milli marşı söylediler.
2001’de 13 yaşındayken bir Filistin terör saldırısında bir arkadaşıyla birlikte öldürülen Koby Mandell’in annesi Sherri Mandell, “Herkesin bayrağa sarılmasında güzel bir şey var” dedi.
“Hepsi ülkeyi korumak istiyor. Sadece bu konuda farklı fikirleri var” dedi ve ekledi, “Kimse bayrağı yakmaz veya bayrağa basmaz. İnşa ettikleri ülkeye saygı var.”
Ancak İsrail her zamankinden daha fazla bölünmüş durumda ve ulusal yansıma ve kutlama olması gereken bir dönem, son aylarda ülkeyi kasıp kavuran protestolar ve siyasi kaosla gölgeleniyor.
Salı gün batımından Çarşamba gün batımına kadar sürecek olan ülkenin 75. Bağımsızlık Günü kutlamaları için televizyondan yayınlanan devlet törenine nezaret eden bakan, etkinliğin yöneticisine protestocuların geçişini engellemesi durumunda canlı yayından çekilmesi talimatını verdi. kaydedilmiş bir kostümlü provaya. Meclisteki muhalefet lideri Yair Lapid, görevine son verildiğini açıkladı.
Ve yaslı aileler, İsraillilerin ölüleri onurlandırmak için birleşmesi gereken bir zamanda öfke patlamalarından korktukları için politikacıları ülke çapındaki askeri mezarlıklarda yaptıkları olağan Anma Günü konuşmalarından vazgeçmeye çağırıyorlar.
Güneydeki Beersheba kentindeki bazı aileler, askerlik konusunda aşırı bir tavır aldığı için reddedilen aşırı sağcı ulusal güvenlik bakanı Itamar Ben-Gvir’in mezarlığında bir hükümet yetkilisi olarak konuşmasına özellikle öfkeli.
Başbakan Binyamin Netanyahu’nun İsrail’in ana askeri mezarlığının bulunduğu Herzl Dağı’nda saat 11.00’de siren çalmasının ardından konuşma yapması bekleniyor. Bay Netanyahu’nun kendisi de yaslı bir aileden geliyor: erkek kardeşi, 1976’da Uganda’nın Entebbe kentinde rehineleri kurtarmak için düzenlenen bir İsrail komando saldırısında öldürüldü ve dağa gömüldü.
On yıllardır Mount Herzl’de yönetici olarak çalışan Sigalit Bezaleli, “Bir taraf veya diğer taraf adına konuşmuyorum” dedi. “Gelip bizi onurlandırmak isteyen herkes memnuniyetle karşılanır. Mezarlıklar herkese açık.” Ancak, “Politikacılarımızın konuşmamasını, jest yapmasını istiyorum” dedi.
Anma Günü kargaşasına Bezaleli Hanım kadar çok az kişi karışmıştır. Salı sabahı ana anma töreninin ardından akşam Bağımsızlık Günü kutlamalarının bayrak töreni, müzik performansları ve havai fişeklerle başlamasını sağlayan devlet töreninin yapıldığı Mount Herzl’deki işine ek olarak, üniformalı bir kızını da kaybetti. .
2012 yılında Tabipler Birliği’nde subay olan 20 yaşındaki kızı Hila Bezaleli, Kurtuluş Arifesi töreni için prova yaparken sahneye ışık sisteminin düşmesi sonucu hayatını kaybetmişti. Annesinin ofisinden sadece birkaç metre uzağa gömüldü.
Bezaleli Hanım her anmada olduğu gibi kızının mezarının başında duracağını söyledi. Ancak politikacıların birliğin gerekliliği veya Bay Netanyahu’nun yuhalandığı hakkında klişeleri tekrarladığını duymak istemediğini söyledi. “Duymak istemiyorum,” dedi. “Her yıl dinliyorum ama bu yıl parçalandık. Çatlak her zamankinden daha fazla mevcut.”
Politikacılara yönelik bu sabırsızlık, hükümetin yargıda reform yapma girişiminin toplumda derin çatlaklar oluşturmasının ardından son aylarda İsrail’e yayıldı.
Eleştirmenler, planın ülkedeki Yüksek Mahkemeyi zayıflatacağını, azınlıklara yönelik korumaları kaldıracağını ve devletin demokratik yapısını baltalayacağını söylüyor. Geçen yılın sonlarında yemin eden hükümetin destekçileri – İsrail tarihinin en sağcı ve dindar muhafazakarı – seçmenlere ve onların seçilmiş yetkililerine daha fazla güç vermek ve seçilmemiş bir yargının otoritesini sınırlamak için adalet planının gerekli olduğunu söylüyorlar.
Savaşın parçaladığı bu ülkede özel bir statüye sahip olan yaslı pek çok aile, çökmekte olan bir demokrasi olarak gördükleri şeyde fedakarlıklarının değerli olup olmadığını merak ediyor.
Ülke genelinde, WhatsApp mesaj gruplarında, yaslı akrabalar, törenlere katılan politikacıları sıkıştırmak, konuşurken milli marşı söylemek ve protestoculara demokrasi yanlısı işaretler asmak da dahil olmak üzere, yüz yüze protesto planları hakkında endişeli tartışmalar yapıyor. sevdiklerinin mezarlarını veya resmi törenleri tamamen boykot edin.
Ham duygu geçen Pazartesi günü Tel Aviv’deki bir sinagogda düzenlenen bir Holokost anma etkinliğine katılanlardan bazılarının Netanyahu’ya sadık ve milletvekili Boaz Bizmuth’u azarlaması ve “Utanç!” ve konuşmasını engelle.
Hükümeti destekleyenler de dahil olmak üzere hayatta kalan diğer kişiler, politikacıların düşman olmadığını ve dışlanmalarının bölünmeyi daha da derinleştireceğini savunarak protestocuları Anma Günü şikayetlerini bir kenara bırakmaya çağırıyor.
Netanyahu’nun Likud partisinden aşırı sağcı bir milletvekili ve hükümetin adalet planlarının destekçisi olan Avichay Buaron, “Yasını kaybeden birçok aile, tanınmış kişilerin kendilerine gelmesinde teselli buluyor” dedi.
Eşi bir erkek kardeşini terör saldırısında kaybeden Bay Buaron, bu ay Filistinli olduğundan şüphelenilen saldırganlar tarafından arabasında vurularak öldürülen İngiliz-İsrailli Lucy Dee’nin cenazesinden dönerken telefonda konuştu. Batı Şeria’da işgal Ülkeyi sarsan saldırıda iki kızı Maia (20) ve Rina (15) da hayatını kaybetti.
Şimdi, Bay Buaron, bazı hükümet muhaliflerinin Anma Günü öncesinde kendilerinin ve diğerlerinin yaslarından yararlanmalarından korktuğunu söyledi. Siyaseti çıkarın” dedi. “Yas, kutsalların kutsalıdır.”
Netanyahu Perşembe günü temyize gitti bir video açıklamasında İsrail’den hayatta kalanlar Anma Günü’nde birleşti, ardından muhalefet liderleriyle halkı tüm anlaşmazlıkları mezarlıkların dışında tutmaya çağıran olağanüstü bir ortak belge imzaladı. Savunma Bakanı Yoav Gallant ile görüşen ve ondan en azından Ben-Gvir gibi askerlik hizmetini mezarlıkların dışında yapmamış politikacıları tutmasını isteyen yaslı ailelerin temsilcileri, taleplerini geri çevirdiğini söylediler. Bay Gallant’ın bakanlığı yorum yapmaktan kaçındı.
Nüfusun beşte birini oluşturan İsrail’in çoğu Arap vatandaşı, genellikle Bağımsızlık Günü’nü kutlamaz. İsrail’in kuruluşunu, yüz binlerce Filistinlinin İsrail’i kurmak için savaş sırasında evlerinden kaçtığı veya evlerinden sürüldüğü Nakba veya felaket olarak adlandırıyorlar. Bu yıl dönümü genellikle Miladi takvime göre İsrail’in bağımsızlığını ilanından sonraki gün olan 15 Mayıs’ta kutlanır.
(İsrail, kuruluş ve anma tarihlerini, Gregoryen takviminden haftalarca farklılık gösterebilen İbrani takvimini kullanarak hesaplar.)
Bu yılki bağımsızlık kutlamalarına da yabancı ileri gelenlerin eksikliği damgasını vuracak. 2008’de İsrail’in 60. kuruluş yıldönümü için, dönemin Cumhurbaşkanı Şimon Peres bir konferans düzenledi ve aralarında Başkan George W. Bush’un da bulunduğu devlet başkanlarını davet etti. 70. yıl dönümü için benzer planlar vardı, ancak siyasi çekişmelerin daha erken bir aşamasında rafa kaldırıldılar.
Buradaki birçok kişinin 1948’den beri ülkedeki en temel bölünme olarak gördüğü adalet planı konusundaki iç çekişmeye rağmen, her iki tarafta da İsrailliler Bağımsızlık Günü’nün de kutlanacak çok şeyi olduğunu söylüyor.
Yargı reformunun bazı muhalifleri, protestolarının 16 hafta boyunca yüzbinlerce İsrailliyi sokaklara dökmesinden ve hükümetin muhalefet partileriyle müzakerelere zaman ayırmak için yasayı ertelemesine neden olmasından gurur duyuyor. Protesto organizatörleri Salı gecesi için Tel Aviv’de kitlesel bir toplanma ve sokak festivali planlıyorlar.
1982 savaşı sırasında oğlu Shachar Guy ile gayri resmi olarak evlat edindiği Amerikalı gönüllü asker Zvi Wolf’u kaybeden Nurit Guy, “Bu yıl bağımsızlığımızın ve demokrasimizin nihai gösterisi olmalı” dedi. Lübnan. “Güçlü olduğumuzu gösteriyor” dedi.
Hükümet destekçileri ayrıca umut için yer olduğunu ve savaşın nihayetinde düşmanlar arasında değil “aileler içinde” gerçekleştiğini söylüyor. Her iki taraftaki insanlar “Başka ülkemiz yok” ifadesini tekrarladılar ve yankılanan bir İsrail şarkısının sözlerini tekrarladılar.
Orta İsrail’deki Gedera’dan bir Ortodoks yazılım mühendisi olan Hagai Goldstein, “Birlikte çalışıyoruz, birlikte askerlik yapıyoruz, aynı otobüslere biniyoruz ve aynı restoranlarda yemek yiyoruz” dedi. Modern Siyonizm’in babası Theodor Herzl, eşi ve üç küçük çocuğuyla hafta içi bir gün.
Bazı eleştirmenler tarafından anarşistler ve solcu hainler olarak damgalanmalarına rağmen, hükümet karşıtı protestocular vatansever dekor ve sembolleri benimsediler, uzun süredir sağcı aktivistlerle ilişkilendirilen İsrail bayrağını yeniden sahiplendiler ve milli marşı söylediler.
2001’de 13 yaşındayken bir Filistin terör saldırısında bir arkadaşıyla birlikte öldürülen Koby Mandell’in annesi Sherri Mandell, “Herkesin bayrağa sarılmasında güzel bir şey var” dedi.
“Hepsi ülkeyi korumak istiyor. Sadece bu konuda farklı fikirleri var” dedi ve ekledi, “Kimse bayrağı yakmaz veya bayrağa basmaz. İnşa ettikleri ülkeye saygı var.”