İnsani Yardım Vakfı’ndan bir psikolog, kurtarıcılara evlerinin konforunu hatırlatmak ve stresle mücadele etmek için arkadaşlarını ve ailelerini düzenli olarak aramalarını veya görüntülü sohbet etmelerini tavsiye etti.
Zahiroğlu, her gün İstanbul’daki anne ve babasını aramaya çalıştığını ve onları yakından takip ettiğini söyledi. Her kurtarma haberi.
Ona arayışının nasıl göründüğünü soruyorlar. Onlara bunu şimdi söylemiyor, çoğunlukla ölüm.
Bazı kurtarıcılar, cesetlerin kokusunu maskelemek için burun deliklerinin altına silmek üzere ceplerinde küçük mentol merhem şişeleri tuttuklarını söylediler. Diğerleri de kurban olma ihtimaline karşı baretlerinin üzerine kan gruplarını karalamıştı.
Antakya’nın merkez Cumhuriyet semtinde, bir zamanlar hükümet binalarının bulunduğu mahallede, üç apartman çökerek ayırt edilemez bir yığın haline geldi. Bir ekskavatör kova kova enkaz toplarken, beton yığınları ve bükülmüş metal yığınlarından ev eşyaları – bir halı, bir matematik çalışma kitabı, bir düdüklü tencere – depremin kesintiye uğrattığı hayatın kalıntıları.
Yeşil baretler giymiş kurtarıcılar, devasa bir moloz yığınının tepesinde durmuş, bir ceset çıkarsa ve elle kazmak zorunda kalırlarsa diye her küreği izliyor ve tarıyordu.
Ayaklarının dibinde iki yeşil ceset torbası vardı.
Aşağıda, tepenin eteğinde oturmuş, etraflarında kıvrılan metallerle, Türkiye Sivil Savunma Teşkilatı’ndan bir kurtarma görevlisi bekliyordu. Yanında, kurbanları tespit etmek için kullanılan sismik sensörlü kırmızı bir sırt çantası vardı.
Depremden iki hafta sonra aklındaki tek düşünce daha hızlı çalışması gerektiğiydi. Hızlanırsa belki canlı birini bulabilirdi. Enkazları karıştırırken, karşılaştığı kişisel eşyalara, özellikle de altında gömülü olabilecek kurbanların fotoğraflarına odaklanmamaya çalıştığını söyledi.
Zahiroğlu, her gün İstanbul’daki anne ve babasını aramaya çalıştığını ve onları yakından takip ettiğini söyledi. Her kurtarma haberi.
Ona arayışının nasıl göründüğünü soruyorlar. Onlara bunu şimdi söylemiyor, çoğunlukla ölüm.
Bazı kurtarıcılar, cesetlerin kokusunu maskelemek için burun deliklerinin altına silmek üzere ceplerinde küçük mentol merhem şişeleri tuttuklarını söylediler. Diğerleri de kurban olma ihtimaline karşı baretlerinin üzerine kan gruplarını karalamıştı.
Antakya’nın merkez Cumhuriyet semtinde, bir zamanlar hükümet binalarının bulunduğu mahallede, üç apartman çökerek ayırt edilemez bir yığın haline geldi. Bir ekskavatör kova kova enkaz toplarken, beton yığınları ve bükülmüş metal yığınlarından ev eşyaları – bir halı, bir matematik çalışma kitabı, bir düdüklü tencere – depremin kesintiye uğrattığı hayatın kalıntıları.
Yeşil baretler giymiş kurtarıcılar, devasa bir moloz yığınının tepesinde durmuş, bir ceset çıkarsa ve elle kazmak zorunda kalırlarsa diye her küreği izliyor ve tarıyordu.
Ayaklarının dibinde iki yeşil ceset torbası vardı.
Aşağıda, tepenin eteğinde oturmuş, etraflarında kıvrılan metallerle, Türkiye Sivil Savunma Teşkilatı’ndan bir kurtarma görevlisi bekliyordu. Yanında, kurbanları tespit etmek için kullanılan sismik sensörlü kırmızı bir sırt çantası vardı.
Depremden iki hafta sonra aklındaki tek düşünce daha hızlı çalışması gerektiğiydi. Hızlanırsa belki canlı birini bulabilirdi. Enkazları karıştırırken, karşılaştığı kişisel eşyalara, özellikle de altında gömülü olabilecek kurbanların fotoğraflarına odaklanmamaya çalıştığını söyledi.