Tadı, benim için ne olduğunu söylemek için yaşamak istediğim beş duyudan biri. Hassas bir ilgi teması olabileceğini düşünüyorum çünkü birçok genç anne, çok az şey yiyen ve genellikle patates kızartması veya bisküvi gibi büyük bir tüketim için tam olarak yeterli olmayan büyük bir gıda seçiciliğinin kavramasında otistik çocuklarla savaşıyor. Çocukken, gıda düzeyinde de son derece seçici bir otistik çocuktum, bu yüzden bu fenomeni iyi gösterebileceğimi ve belki de bazı yararlı tavsiyeler verebileceğimi düşünüyorum.
Yemeklere dikkat edin
İlk sorun, tat seviyesinde hipersensorial olmanın, tüm lezzetleri daha güçlü hissetmek anlamına gelmesi, birçok gıdaların immamblable sınırında iğrenç hale geldiği noktaya gelmesidir. Örneğin, çocukken, ailedeki herkes için çok lezzetli olsa bile asit ve demir bulduğum domates sosu ile makarna yiyemedim. Sadece kremalı makarna yedim. Bu ilk problem için, krema, tabak tavuk göğsü, haşlanmış patates ve muzlu makarna gibi yumuşak lezzetlerle otistik çocuk gıdalarına sunacağım.
Otistik Bir Çocuğun Günlüğü: Önceki bölümler
Güçlü kokuları olan yemeklerden kaçının
Çocuğun yediği şeylerin bir çevresini tanımlayan, yeni yiyecekler ekleyerek büyütmeye çalışabilirsiniz, çünkü neredeyse her zaman egzersiz sorunun yoğunluğunu azaltır. İkinci tema yemek kokusu. Kardeşlerim için iştah açıcı yiyecekleri hatırlıyorum ama tabağın önünde bile oturamadım, benim için yaydığı kokunun mide bulantıydı.
Bu yüzden yemeklerden kaçının çok kokulu ve yemek pişirdikten sonra mutfağı iyi kabul ettim çünkü ortam kokuları da karşı oynuyor. Bence üçüncü tema sizi şaşırtacak çünkü yemeğin renkleriyle ilgili. Beyaz ya da sarı olan şey bana çok iştah açtı, eğer bir yiyecek koyu yeşil renkte ise, itme hissettim ve yenilebilir olduğuna inanmak için mücadele ettim.
Yiyeceklerin isimleri ve renkleri
Otistik çocuğun tadı yediği ve kararlı bir şekilde reddedenler için aynı şeyi yaparsanız, iştah açıcı renklerini ve iğrenç renklerini tanımlayabilirsiniz ve bu da size yardımcı olabilir. Dördüncü tema, ağızdaki yiyeceklerin dokunsal tutarlılığıdır. Ağızda sümüksü veya içerideki en sert parçaları saklayan yiyecekler için kusma vardı. Bunun yerine, ağızda homojen bir kıvama sahip yiyecekleri sevdim. Bir umut mesajı ile kapatmak istiyorum. Bugün otuz yaşındayım, her şeyi sirke ile daha az yemek yerim. Bu nedenle, tavsiyemin ilk aşamada yardımcı olabileceğini umuyorum. Sonra zaman ve egzersiz, geri kalanını yapacaklarını düşünüyorum.
Konular
Yemeklere dikkat edin
İlk sorun, tat seviyesinde hipersensorial olmanın, tüm lezzetleri daha güçlü hissetmek anlamına gelmesi, birçok gıdaların immamblable sınırında iğrenç hale geldiği noktaya gelmesidir. Örneğin, çocukken, ailedeki herkes için çok lezzetli olsa bile asit ve demir bulduğum domates sosu ile makarna yiyemedim. Sadece kremalı makarna yedim. Bu ilk problem için, krema, tabak tavuk göğsü, haşlanmış patates ve muzlu makarna gibi yumuşak lezzetlerle otistik çocuk gıdalarına sunacağım.
Otistik Bir Çocuğun Günlüğü: Önceki bölümler
Güçlü kokuları olan yemeklerden kaçının
Çocuğun yediği şeylerin bir çevresini tanımlayan, yeni yiyecekler ekleyerek büyütmeye çalışabilirsiniz, çünkü neredeyse her zaman egzersiz sorunun yoğunluğunu azaltır. İkinci tema yemek kokusu. Kardeşlerim için iştah açıcı yiyecekleri hatırlıyorum ama tabağın önünde bile oturamadım, benim için yaydığı kokunun mide bulantıydı.
Bu yüzden yemeklerden kaçının çok kokulu ve yemek pişirdikten sonra mutfağı iyi kabul ettim çünkü ortam kokuları da karşı oynuyor. Bence üçüncü tema sizi şaşırtacak çünkü yemeğin renkleriyle ilgili. Beyaz ya da sarı olan şey bana çok iştah açtı, eğer bir yiyecek koyu yeşil renkte ise, itme hissettim ve yenilebilir olduğuna inanmak için mücadele ettim.
Yiyeceklerin isimleri ve renkleri
Otistik çocuğun tadı yediği ve kararlı bir şekilde reddedenler için aynı şeyi yaparsanız, iştah açıcı renklerini ve iğrenç renklerini tanımlayabilirsiniz ve bu da size yardımcı olabilir. Dördüncü tema, ağızdaki yiyeceklerin dokunsal tutarlılığıdır. Ağızda sümüksü veya içerideki en sert parçaları saklayan yiyecekler için kusma vardı. Bunun yerine, ağızda homojen bir kıvama sahip yiyecekleri sevdim. Bir umut mesajı ile kapatmak istiyorum. Bugün otuz yaşındayım, her şeyi sirke ile daha az yemek yerim. Bu nedenle, tavsiyemin ilk aşamada yardımcı olabileceğini umuyorum. Sonra zaman ve egzersiz, geri kalanını yapacaklarını düşünüyorum.
Konular